Tú no puedes volver atrás porque la vida ya te empuja como un aullido interminable (...). Te sentirás acorralada, te sentirás perdida o sola, tal vez querrás no haber nacido. Yo sé muy bien que te dirán que la vida no tiene objeto, que es un asunto desgraciado. Entones siempre acuérdate de lo que un día yo escribí pensando en ti como ahora pienso. Un hombre solo, una mujer así tomados de uno son como polvo, no son nada. Pero cuando te hablo a ti, cuando te escribo estas palabras, pienso también en otros hombres. Tu destino está en los demás, tu futuro es tu propia vida, tu dignidad es la de todos. | Otros esperan que resistas que les ayude tu alegría tu canción entre las canciones. Entonces siempre acuérdate de lo que un día yo escribí pensando en ti como ahora pienso. Nunca te entregues ni te apartes junto al camino nunca digas no puedo más y aquí me quedo. La vida es bella, tú verás como a pesar de los pesares tendrás amor, tendrás amigos(...). Perdóname no sé decirte nada más, pero tú comprende que yo aún estoy en el camino. Y siempre, siempre acuérdate de lo que un día yo escribí pensando es ti como ahora pienso. José Agustín Goytisolo |
Dedicat a la meva parella a la que sols vull que sigui feliç.
T'estimo Yoli (K)
És preciós! Gracies carinyo, t'estimo molt!!
ResponderEliminar